Bram van Hengel en Catherin Spaans
Wie: Bram van Hengel en Catherin Spaans
Wat: Bram: Voorzitter van de stichting die de Sint-Janskerk in beheer heeft; Catherin: o.a. gastvrouw van de kerk en van inloophuis De Wissel
Waar: Maasboulevard, Schiedam

“We zijn verliefd op deze plek”

De Nieuwe Maas grijs en saai? Nou, hier niet. Links pronkt de skyline van Rotterdam als ‘een tableau de la troupe’. Rechts koestert het strandje van het quarantainegebied van Heijplaat zich in de voorjaarszon. Voor de deur wemelt het van de waterbussen, reusachtige cruiseschepen, containerschepen, bulkcarriers, watertaxi’s, zeilschepen en sleepboten die gigantische vreemde vehikels de DSM-haven in manoeuvreren.

Schiedam stond bepaald niet bovenaan het verlanglijstje van Bram
en Catherin toen zij in 1993 op zoek gingen naar een appartement. Bram – destijds oprichter van Groep 5 Architecten, het latere Mei Architecten – bewoonde een zelf ontworpen familiehuis in Ridderkerk. Catherin’s leven lag in Den Haag. Als fanatieke zeezeilers was het stel jaarlijks maandenlang van huis. Samen zochten zij een woning waarin ze ook aan land zouden kunnen genieten van de geluiden van water en wind.

In Schiedam volgde Bram de bouw van de woontoren die hij zelf had ontworpen. Er was één appartement in het gebouw waar hij wel zou willen wonen: het hoekappartement op de 11e etage met een ruim balkon en de mogelijkheid om een serre te creëren met schitterend uizicht op Rotterdam. “Ik meen met verstand van zaken te praten als ik zeg dat die stad zó mooi is geworden.”

Maar Bram en Catherin hadden moeite met een verhuizing naar Schiedam. Catherin: “Ik wilde in Den Haag blijven of ergens aan zee wonen.” Bram was als ‘chauvinistische Rotterdammer’ gehecht aan de Maasstad. “Ik ben geboren en getogen in Hillegersberg. Naar slaapstad Ridderkerk verhuizen was al een hele stap, maar naar Schiedam… Die stad kwam toen ook regelmatig slecht in het nieuws.”

Hoe verder de bouw van ‘zijn’ Schiedamse woontoren vorderde en hoe hoger ze kwamen, hoe meer Bram en Catherin vielen voor de plek. En acht weken na hun intrek in het appartement in 1994, waren ze helemaal om. Bram: “Toen dachten we: Wat een leuke stad is dit! Een goed cultureel leven, een spraakmakend museum, een goed theater en goede jazzclub, veel cafés – waar we niet vaak komen maar die wel sfeer geven – en veel monumentale gebouwen. We fietsen zo naar Rotterdam centrum en zitten vlakbij De Haag. En we zijn verliefd op deze plek aan het water. We genieten dag en nacht van de levendigheid, de kleuren en de lichtjes.”