Gers! magazine 15
Carrie. Zonder achternaam. Een overblijfsel uit haar punktijd. “Punks gaven zo min mogelijk informatie om het systeem te traineren. Achteraf kinderachtig.” Jansen gebruikt Carrie alleen in haar werk als advocaat bij advocatenbureau Meesters aande Maas.Vanaf haar 22e leefde Carrie alsstadsvernieuwingsnomade in het OudeWesten. “De leukste wijk van Rotterdam”,waar toentertijd de woningen achter haarkont werden gesloopt of gerenoveerd. Haareerste van vier woningen in de wijk was inde Adrianastraat bij het Tiendplein. Purenostalgie dus dat ze hier op de foto wil, vóórhet elektriciteitshuisje dat iedereen kent.Onder de naastgelegen onderdoorgang naarhet Zijdewindeplein, waar Carrie vijf jaarwoonde met haar zoon en dochter (inmiddels36 en 26), zus en beste vriendin, is ze ooit bijnaberoofd na een wel heel gezellige caféavond.“Sorry jongens, al mijn geld is in de kroeg”,lalde Carrie. Ze lieten haar door. Thuisontdekte haar man dat de 10.000 gulden dieze ‘s middags uit hun winkelkassa bij zich hadgestopt om naar de bank te brengen, nog inhaar tas zat.Onveilig heeft Carrie zich nooit gevoeld indeze wijk. “Voor de mensen die hier woondenwas het niet gevaarlijk.”De leukste tijd was toen er vanaf ’78 allemaalleuke jonge hippe Suri’s in de wijk kwamenwonen. “Eerst keken de witte en zwarte kantvan de straat met argusogen naar elkaar,maar al gauw werd er over en weer gevreeën.”De Surinaamse vrouwen steunden Carrietoen ze na de geboorte van haar zoon wildewerken. “Hoezo ‘ontaarde moeder’, zeiden ze.‘Natuurlijk ga je werken!’ Zij werkten allemaalen zorgden samen met oma, tante en zus voorde kinderen.”Als het aan Carrie had gelegen was ze oudgeworden rond de Kruiskade. Maar toen haarhuis op het Zijdewindeplein werd gesloopt,kreeg ze er geen meer terug. “Ik verdiendete veel.” Sindsdien woont ze in een koophuisop de Nieuwe Binnenweg boven Rotown. Ookleuk: “Ik kan naar beneden vallen en naarboven kruipen.”Maar elke zaterdag fietst ze naar de West-Kruiskade. Voor de Surinaamse broodjesvan bakker Havenaar, de merquez en dehenna van slagerij Hasnoui, en de roti kip, dekousenband en de moksi metie van Kiem Foei.“Ik word hier altijd zo blij.”
Beeld: Joris den Blaauwen