“Hier wonen geeft me een constant vakantiegevoel. ’s Zomers borrelen en zwemmen we voor de deur, ‘s winters steken we gezellig de kaarsjes aan. En als het regent is het alsof je in een tent zit.” Buiten wonen betekent vrijheid voor woonbootbewoners Vera en Jasper. “Ik voel me elke dag bevoorrecht.”
Aad van der Stel is gastheer van Bodegarestaurant Old Dutch. Het donkere houten interieur, de kleine ruitvormige gematteerde raampjes en de tafels met gesteven linnen zijn vrijwel hetzelfde als in 1940 en ook zijn vanzelfsprekende galantheid is uit een ander tijd. “We doen hier niet aan modernisme.”
“Hier wonen geeft me een constant vakantiegevoel. ’s Zomers borrelen en zwemmen we voor de deur, ‘s winters steken we gezellig de kaarsjes aan. En als het regent is het alsof je in een tent zit.” Buiten wonen betekent vrijheid voor woonbootbewoners Vera en Jasper. “Ik voel me elke dag bevoorrecht.”
Founding fathers Tjeerd en Joost startten de Rotterdamse cadeauwinkel Groos 4,5 jaar geleden in het Schieblock. Sinds oktober 2017 is Berry de store manager op de nieuwe locatie. Samen met Fleur en Jesler is hij het gezicht van de zaak. “Groos is een platform voor Rotterdamse makers. Wij adviseren, verkopen en tonen we het beste wat Rotterdam te bieden heeft aan interieur, kunst en cadeaus.”
Dochter Judi achterlaten in Damascus was het moeilijkste dat Mohamad (44) in zijn leven heeft moeten doen. Haar in Nederland een goede toekomst bieden was – en is – zijn belangrijkste doel. Begin mei verliet hij de tijdelijke opvang in de Bredestraat 312 om herenigd met zijn gezin in een flat in IJsselmonde te trekken. Het eerste en tot nu toe enige meubelstuk in de woonkamer is een grote roze hoekbank. “Vanuit hier kunnen we gaan bouwen.”
Aad van der Stel is gastheer van Bodegarestaurant Old Dutch. Het donkere houten interieur, de kleine ruitvormige gematteerde raampjes en de tafels met gesteven linnen zijn vrijwel hetzelfde als in 1940 en ook zijn vanzelfsprekende galantheid is uit een ander tijd. “We doen hier niet aan modernisme.”
Hij vindt het vreselijk: nothing to do in afwachting van de komst van zijn gezin. Mohamad’s handen jeuken. Ondernemen zit hem in het bloed. Ondernemen zit volgens hem in het dna van iedereen uit Aleppo. “Aleppo was een commerciële, industriële stad. Het gros van de vluchtelingen dat hier naartoe is gekomen komt daar vandaan. Je zult zien, over tien jaar zijn de Syriërs zichtbaar in Rotterdam.
Na vijf jaar oorlog was Ali (30) het van de ene op de andere dag helemaal zat in Syrië. “In het gebied rond Aleppo ging de een na de ander over ons heen: het Syrische leger, IS, Koerden, Amerika, Rusland en Turkije. Om de zes, zeven maanden wapperde er een andere vlag van een andere bezetter met nieuwe regels en geboden: verplicht een baard, verplicht traditionele kleding, elke dag naar de moskee, mee vechten. Iedereen had macht over me. Ik kon niets meer doen wat ik zelf wilde.” Hij pakte zijn koffer en vertrok.
Mohamad (19) is de jongste bewoner van de Bredestraat. De oudste na hem is al 25. “Nee dat is niet zo leuk.” Maar veel tijd voor omgang met de andere bewoners, laat staan met mensen buiten het gebouw, heeft hij toch niet. Want Mohamad is druk: hij gaat ’s morgens en ’s middags naar school om Nederlands te leren.
Of hij een taalmaatje wil om mee te oefenen. ‘Tuurlijk”, antwoordt hij in het Nederlands.
Gemeente Rotterdam laat zien wat zij doet op het gebied van water met een serie waterverhalen. In dit vijfde verhaal vertelt Paul van Roosmalen (36, programmamanager Multifunctionele Daken bij Stadsontwikkeling) over de functies van platte daken Rotterdam.
