Legio smakelijke, lange lome middagen en avonden heb ik doorgebracht bij Kaat Mossel, zowel binnen in de kleurige schemer, als buiten in de zon of onder een warmtelamp en rode deken. Kaat Mossel staat voor mij symbool voor Rotterdamse nostalgie. De onveranderlijkheid – van het interieur, de kaart en de vertrouwde gezichten van medewerkers en klanten – is heerlijk geruststellend; als je er binnenstapt sluit je de roerige wereld voor een paar uur buiten.
Fijn dus dat ik op maar een steenworp afstand woon van Kaat Mossel. Ook fijn omdat ze bij Kaat Mossel als geen ander weten dat vis moet zwemmen. Geïnspireerd door de historische naamgeefster van het visrestaurant – de eigenzinnige keurvrouwe der mosselen die wel van reuring en een borreltje hield – wordt de wijn er ruim geschonken en genuttigd, de sfeer steeds gezelliger en de tred wankeler. Een succesformule: de brasserie bestaat al ruim 25 jaar en het is er altijd druk.
Niets veranderd
Toen chef-kok Ron Hirt (41) en zijn (gast)vrouw Marie-Claire (40) de zaak in 2008 overnamen van de vorige eigenaar deden ze dan ook iets heel verstandigs: ze veranderden vrijwel niets. Schmidt Zeevis levert er nog steeds de vis. De trouwe vaste clientèle van havenbaronnen en bekende en onbekende, jonge en oude Rotterdammers ontmoeten elkaar nog steeds aan de bar. De Gouden Mossel wordt nog steeds elk jaar feestelijk uitgereikt aan een bekend persoon die iets heeft betekend voor de stad. En op de jaarlijkse haringparty worden nog steeds vele tonnetjes weg gehapt.
Toeristische haven
Maar het oude behouden en koesteren is niet synoniem aan stilstaan. Ron en Marie-Claire richten zich ook op nieuwe doelgroepen. Daarvoor benutten ze de haven – het Boerengat – voor hun deur optimaal. Zo werken ze samen met RIB-Experience: die organiseert snelle boottochten voor gezelschappen over de Nieuwe Maas waarna die gaan eten bij Kaat Mossel. Voor wie een voorkeur heeft voor langzamer boottocht heeft Kaat Mossel de eigen sloep in de aanbieding
Een andere ontwikkeling betreft het terras met uitzicht op het Boerengat en een rij imposante kastanjebomen. Deze zomer deed Kaat Mossel mee met een proef om een aantal parkeerplekken te benutten voor een tijdelijk groter terras. Eind deze week gaan de vlonders weer weg; dan volgt een evaluatie met de gemeente en is het duimen voor een positief vervolg. Want volgend jaar is alle extra terrasruimte aan de Admiraliteitskade welkom. Dan is het Boerengat namelijk omgevormd tot een van de twee toeristische havens in Rotterdam waar mensen hun boot kunnen aanmeren (de andere is de Veerhaven). Er komen ligplekken voor circa dertig sloepen en een passantensteiger.
Nostalgisch feestje
En wat kun je dan eten bij Kaat Mossel? Nou, mosselen dus, en vis en vlees en vegetarisch. Geheel in de onveranderlijke sfeer van Kaat Mossel eten mijn lief en ik er eigenlijk altijd hetzelfde. We beginnen met oesters: een creuse (€ 2,50), een Zeeuwse platte (€ 3,95), een blanche de Normande (€ 2,95) en welke soort er op dat moment verder voorhanden is. Dan als voorgerecht voor mij het duo van rauwe tonijnfilet en rauwe zalmfilet met wasabi, wakame verse gember en Japanse sojasaus. en voor hem de scampi piri piri, grote garnalen, gebakken in olijfolie met knoflook, Spaanse pepers, laos, zeezout, afgeblust met sherry (beide € 14,95).
Als hoofdgerecht voor mij de gekookte mosselen op z’n Italiaans, pikant aangemaakt met sambal, knoflook, olijfolie en laurier (€ 24,95) en voor hem de gebakken zeetong (€ 39,95). En daarbij drinken we dan een – en ik beken, soms twee flessen Pouilly-Fumé, Les Matifets bij (€ 34,95 per fles). En tot slot zwicht hij altijd weer voor de crème brûlée (€ 6,95). Je zult begrijpen: dit doen we niet wekelijks. Zo blijft eten bij Kaat Mossel een nostalgisch feestje.